|
Настройки: Разшири Стесни | Уголеми Умали | Потъмни | Стандартни
* * *
web
Ölümüm, bilirim, erkektir -
ne sıska, ne yağız, hattâ biraz gevşek,
kabarmış, beyazımsı perçem altında uyur,
şişman embriyon gibi kasılmış
kemerin üstüne salınan gömlekle
ve rüyasında hafifçe gülümser,
ateşten gayzerlere
ve yeşilimsi kor bataklıklara bakarken.
Ben seni sallamak istiyorum, diyor o,
sakın korkma,
benim ışınlardan yapılmış
hafif bir salıncağım var.
Öylesine yoğun bir ışık ki, sanki taştan.
İşte onda sallayacağım seni -
otların berisine kadar uçacaksın,
kan kulaklarında gürüldeyecek,
dünya duracak ve narin ışınından
yer çekimi seni çekip almayacak,
çünkü ışığın hızıyla ölçülemez
o.
Bu benim en üstün buluşum.
Devasa sırtını dönüyor ve yine uykuya dalıyor,
dizlerinin arasındaki parmağını emerek.
© Miglena Nikolçina
© Hüseyin Mevsim, Bulgarcadan çeviren
=============================
© E-magazine LiterNet, 15.04.2007, № 4 (89)
Other publications:
10 Bulgar Kadın Şair. Plovdiv: Janet
45 Yayınevi, 2006.
|