* * *

Свекърва-клеветница 1
(Набеждава снахата, че не дочакала съпруга си и заспала)

Свадба се во село прајеше,
мој Стојан ошоу на свадба,
до поуноћ Боја седела,
Стојана ми го чекала,
јен туар дрва ужегла
и јена страна борина,
десен му рукау везала
свекрва га посмијала:
- Иди лејни, Бојана,
мој Стојан нашоу по-харна,
по-харна и по-хубава.
Ошла лејнала Бојана,
лејнала и се успала,
поуноћ кога замина
на порта чукна млад
Стојан, млада го Боја не чула,
стара го мајка дочула
и порти му отворила,
зад порти го нашушкала:
- Мајчице мила, премила,
ће де ми је бела Бојана
да илезе да ме пречека?
- До поуноћ Боја седела
со другого се гледала
со јено шегче- шегртче.
Стојан извади ношће анџарче,
Боји ги глава пресече,
мртва му глава прозбори:
- Стојане, мили Стојане,
та ка ме мене непраша
и наоколу комшије,
до поуноћ ти сом чекала
и таке сом се успала.
Стојан извади ношће анџарче
и свуа глава пресече,
мртва му глава прозбори:
- Мајчице мила, премила,
нејчеш да гледаш два добра
сакаш да гледаш два гроба.

© Тодор Моллов, съставител
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 16.11.2020
Български фолклорни мотиви. Т. ІІ. Балади. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2006-2020