* * *

Млада невеста, отровена от пренебрегнато първо либе

Давај се, мори Станијо,
давај се, мори девојко, -
мени ми мома најдоа,
синоћ од оглед дојдоа;
да видиш, мори Станијо,
какве ми дари пратила -
све срма лозе везене.
Да видиш, мори Станио,
како гу чудо казујет, -
слике ингде нејма гу,
дваш ми је по убавија,
триш по гиздавија од тебе!
- Не гу доведуј, Петре ле!
ће гу отрујам, Петре ле!
- Не можеш, мори Станијо,
не можеш, мори девојко, -
у двор ћем башча направим,
у двор ћем чесма сьградим,
ал' ту на двор не пуштам!
Била је свадба и прошла,
Станија хитра ђидија,
Шетна се в нова чаршија,
купи си љута раћија,
зема си благи јабуки,
па зема ђерђев да везе,
отиде Петрови дворови,
почукна једнам повикна:
- Ој, Петровице невесто,
ела, ми порти отвори!
Отворила гу невеста,
качила се Стана в одаји,
говори мома Станија:
- Ој, Петровице невесто,
тизе си млада невеста,
тизе си сада срамујеш,
кусни си благи јабуки,
напи се љута раћија,
да кажеш ђерђев да везем!
Станија хитра ђидија,
отрула младу невесту...

© Тодор Моллов, съставител
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 18.03.2021
Български фолклорни мотиви. Т. ІІ. Балади. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2006-2021
Български фолклорни мотиви. Т. VI. Любовни песни. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2008-2021