* * *

Мъж продава жена си - 1

Србина го село нагледало,
де ми има убава невеста,
хврлиле му тешка навергија,
навергија пет хиљади гроша.
Ил' да дава тешка навергија,
ил' да дава Србиница млада?
Ток' се шета Србин добар јунак,
ток' се шета из равни дворови,
и си крши свои тенки прсти,
солзи рони по бели образи
и си мисли думити велики,
и си мисли на одно си смисли -
да не плати тешка навергија
и да не да та лепа невеста...
Догледа го млада Србиница,
догледа го и му говорила:
- Ај ти тебе, Србин добар јунак,
што се шеташ из равни двори
и си кршиш свои тенки прсти,
и си рониш солзи низ образи,
и си мислиш дума велики, -
кака теби голема и ти невоља?
Ал' говори Србин добар јунак:
- Ај невесто, ај добро големо,
што ме питаш, хоћу да ти кажем.
Фрлиле ми тешка навергија,
тешка навергија пет хиљади гроша, -
или гроши, или руса глава,
или моја руса глава красна,
или теби, Србинице млада!
- Ал' говори Србиница млада:
- Ал' ти теби, Србин добар јунак,
лел' продај си твоја брза коња!
Изговори Србин добар јунак:
- Ја продадо, Србинице млада,
ја продадо мој добар коњ,
ја продадо, а ми не стасова!
- Лел' ти продај твоа тенка пушка!
Изговори Србин добар јунак:
- Ја продадо, ама не стасова!
Ал' говори Србиница млада:
- Лел' ти теби, Србин добар јунак,
(...).
- Лел' ти теби, Србинице млада,
лел' ти теби, добро ми големо,
ти ми меси две бели погачи,
промени се како што си дошла,
ћа те носим мајка на те гости,
да ми видиш стара тоја мајка,
стара мајка, стари татко,
и сву ми ти ту родбиницу.
Да ми стана Србиница,
да ми стана господица,
ми умеси две бели погачи
и наточи две здравици вино,
промени се како што је дошла.
Кинисаје тије да ми ходит,
да ми ходит у мајка на гости.
Не ми ходит у мајка на гости,
ток' је носи на нова пазара,
на нова пазара да је препродава.
И сусретни црна Арапина,
Арапина како угљен црна,
и ми вика црни Арапине,
и ми вика на Србин добар јунак:
- Ај ти тебе, Србин добар јунак,
коде носиш убава невеста?
Ми говори Србин добар јунак:
- Ја го носим да го препродавам!
Ал' говори црни Арапине:
- Ај ти тебе, Србин добар јунак,
колко сакаш да го препродаваш,
колко сакаш за млада невеста?
Говори ми Србин добар јунак:
- Мало нешчо пет хиљади гроша!
Ал' говори црни Арапине:
- Ја узеде млада Србиница,
Србиница, млада невестица,
најти тебе пет хиљади гроша,
јоште више пет стотини гроша!
Србин зеде пет хиљади гроша,
пет хиљади гроши и пет стотина,
а Арапин - млада Србиница.
Кинисаје тије да ми одат,
Арапин со млада невеста,
а Србин со гроши бели...
Кога било на стред та планина,
та планина, та Родика,
ми вика Србин добар јунак,
ми вика на црна Арапина:
- Ај ти тебе, црн Арапине,
си заборавио нешто у планина!
Превари се црни Арапине,
превари се и се врати во планина,
и остави млада невестица,
невестица Србиница младо
да го чува Србин добар јунак.
Србин зеде своја невестица
и си појде до дома со неа,
и со гроши бели за вергија...
Се врна црн Арапине
и си вика на Србин добар јунак;
си поврна Србин добар јунак
и си одсека глава на црн Арапин.

© Тодор Моллов, съставител
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 16.10.2019
Български фолклорни мотиви. Т. ІІ. Балади. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet, 2006-2019