|
Настройки: Разшири Стесни | Уголеми Умали | Потъмни | Стандартни
* * *
Болен юнак и благодарна птица (спасена от пожар)
Што се белејет она страна, -
ал' је бел облак ал' је бела мъгла?
Не је бел облак не бела могла,
такмо ми било Јанково шаторе.
Под шатором лежи болен Јанкуле,
жедан водица и понадица.
Ту ми долета пиле соколе,
пиле соколе со Плашкавица,
со Плашкавица висока планина!
Пиле соколе сиво зелено,
у уста носеше студена вода,
под крила несеше пресно јаблка -
да го поноди болен Јанкула.
Тога говори болен Јанкуло:
- Ај ти тебе, пиле соколе,
пиле соколе со Плашкавица,
со Плашвавица сиво зелено!
Да што ми добро паметуваш?
Што ја учини тебе, соколе,
да ми несеш сладка понодица -
у уста несеш студена вода,
а под криља пресно Јаблко?!
Ал' говори пиле соколе,
тога говори сиво зелено:
- Ај ти тебе болан Јанкула!
Али знајеш, али паметуваш
кога врвеше та силна војска,
та силна војска со Шара гора,
кога врвеше на бел Цариград,
на бел Цариград, на Стамбол града?
Да ли знајеш да ли паметуваш,
кога врвеше та силна војска,
кога гореше та дивна гора,
та дивна гора, та бела Вича,
та бела Вича под Цариграда?
А ти посегна во силен огањ,
ти посегна, мене извадна
из силен огањ и силна војска.
Мене извадна из силен огањ,
из силен огањ, да не изгора,
и ти посегна во силна војска,
ти посегна, мене избави,
мене избави, да не загина.
Това пометувам болен Јанкуле,
од това ти несем понодица...
неуточнено, Дебърско - Македония; коледна (Милојевић 1/1869,
№ 84; от Илинка Везенкова).
© Тодор Моллов, съставител
=============================
© Електронно издателство LiterNet, 18.06.2020
Български фолклорни мотиви. Т. II. Балади. Съст. Тодор Моллов. Варна: LiterNet,
2006-2020
Български фолклорни мотиви. Т. IV. Хайдушки песни. Съст. Тодор Моллов. Варна:
LiterNet, 2006-2020
|